Zestawy naprawcze (żywica, szwy, dozownik) można u nas kupić z wysyłką lub odbiorem własnym.

Pod pojęciem „naprawa posadzek” najczęściej kryją się dwa rodzaje prac:

– prace związane z usunięciem rys i pęknięć
– prace związane z wyrównaniem zbyt dużych krzywizn

Powodem wykonania prac wyrównawczych są z reguły zbyt duże odchyłki w spoziomowaniu podkładu podłogowego, uniemożliwiające wykonanie okładzin podłogowych. Zagadnienie to jest znane od wielu lat   i stosunkowo łatwe do wykonania przez firmy wykonujące okładziny podłogowe. W tym celu stosuje się dostępne na rynku wylewki wyrównawcze tzw. samopoziomujące. Ważne, aby odpowiednio dobrać wylewkę uwzględniając rodzaj materiału, na którym będzie wykonywana i zakres grubości odpowiadający krzywiznom, które chcemy zniwelować.

Dużo gorzej wygląda sprawa w przypadku spękania posadzki, dlatego temu zagadnieniu chcemy poświęcić więcej uwagi.

1. Przyczyny pękania posadzek

Trzeba sobie jasno jasno powiedzieć, że prawidłowo wykonana posadzka (tzn. o odpowiedniej grubości, właściwie dobranej klasie wytrzymałości, zdylatowana zgodnie z obowiązującymi zasadami) nie ma możliwości samoczynnego pęknięcia. Najczęstszymi przyczynami spękania posadzek są jednak błędy ludzkie. Najprościej możemy je podzielić na dwie grupy:

– błędy związane z wykonaniem posadzek
– błędy popełnione podczas dojrzewania i eksploatacji posadzek

O ile w błędach wykonawczych najczęstsza przyczyna pęknięć sprowadza się w zasadzie do braku właściwego dylatowania lub błędów w przygotowaniu podłoża pod posadzki, o tyle podczas dojrzewania lub eksploatacji powodów rysowania się posadzek może być już dużo więcej. Nie bez znaczenia jest też fakt, czy mamy do czynienia ze zwykłym podkładem podłogowym czy podkładem, w którym znajduje się ogrzewanie podłogowe. Dlatego warto, aby przed naprawą pęknięć zdiagnozować co było ich przyczyną.

Oto 4 najczęściej popełniane błędy, które skutkują rysowaniem się posadzek.

Pierwsze dwa powtarzają się najczęściej przy posadzkach z ogrzewaniem podłogowym, a pozostałe mogą wystąpić w każdym przypadku:

a/ nieumiejętne korzystanie z ogrzewania podłogowego

Podczas procesu wygrzewania posadzki oraz eksploatacji budynku, w pomieszczeniach, gdzie są przynajmniej dwa lub więcej obwody grzewcze, które nie zostały od siebie oddylatowane (dylatowanie między obwodowe dotyczy głownie posadzek betonowych), wszystkie obwody muszą pracować na podobnym przepływie tzn. temperaturze. Zabronione jest całkowite wyłączanie lub przykręcanie części obwodów. Jeśli chcemy obniżyć temperaturę w pomieszczeniu, należy obniżyć ją o taką samą wartość na wszystkich obiegach ogrzewających dane pomieszczenie. W ten sposób dajemy płycie grzewczej na równomierny rozkurcz płaszczyzny podczas nagrzewania i skurcz podczas chłodzenia.

b/ pęknięcia wskutek niewłaściwie rozłożonego ogrzewania podłogowego – martwe pola

Jedną z zaobserwowanych przyczyn zarysowania się posadzki jest nierównomierne dogrzanie płyty posadzki w ramach danego pomieszczenia, w którym ułożono ogrzewanie podłogowe tylko częściowo. Najczęściej obserwujemy to zjawisko w kuchniach w miejscach mebli lub planowanej wyspy, czy  też w korytarzach w miejscach szaf wnękowych.

Takie działanie instalatorów jest nieuprawnione i pozbawione elementarnej wiedzy na temat fizyki działania ogrzewania podłogowego na posadzkę. Brak dogrzania części posadzki skutkuje kolizją sił działających na styku części aktywnej termicznie, rozkurczającej się wskutek nagrzania i bezwładnej części niedogrzanej. Konsekwencją tego może być pęknięcie posadzki, które może być zlokalizowane w sąsiedztwie tego miejsca.

c/ Uszkodzenia mechaniczne

Doświadczenie pokazuje, że po wykonaniu posadzek,  w większości budynków prowadzone są prace wykończeniowe, do których należą: ocieplenie i zabudowa poddasza w tzw. suchej zabudowie, kafelkowanie,    a czasami nawet przeróbki budowlane (dostawianie lub burzenie ścianek czy rozbiórka schodów żelbetowych). Wiele prac pociąga za sobą ustawienie rusztowań  i zgromadzenie materiału. Niestety posadzki są traktowane wtedy jak elementy konstrukcyjne, a nie podkłady podłogowe pływające, wylane na warstwie rozdzielczej ze styropianu.

Przy składowaniu materiałów zapomina się o zasadzie równomiernego rozkładania ciężaru poprzez dzielenie dostawy na mniejsze części, rozłożone równomiernie w pomieszczeniu.

Nie respektuje się zakazu prowadzenia prac powodujących uderzenia lub wibracje. Nie zabezpiecza się posadzki przed zabrudzeniem i uszkodzeniem.

d/ uszkodzenia wskutek przegrzania za pomocą zewnętrznego źródła ciepła

Zmorą polskich budów jest dogrzewanie za pomocą piecyków na paliwa stałe. Postawienie takiego piecyka „kozy” bezpośrednio na posadzce, przy temperaturze spalania kilkuset stopni, doprowadza do miejscowego przegrzania i przesuszenia posadzki, które prowadzi do spękań.

Dużo bezpieczniejszym i wydajniejszym sposobem łamania temperatury w budynku jest stosowanie nagrzewnic wentylatorowych, które wymuszają cyrkulację powietrza. Skierowanie ich do góry, a nie w posadzkę jest najlepszym sposobem zabezpieczenia posadzek przed przegrzaniem.

2. Naprawa spękanych posadzek

Pęknięcie posadzki przy dzisiejszych technologiach nie oznacza wcale ”końca świata”. Jest to oczywiście problem, który powinien zostać fachowo rozwiązany, dlatego warto aby naprawę wykonać w sposób prawidłowy i skuteczny.

Po ustaleniu przyczyn spękania posadzki oraz stwierdzeniu ilości rys lub pęknięć, należy określić ich rodzaj oraz długość. Na tej podstawie dobiera się rozstaw oraz ilość szwów, które należy wykonać na szczelinie.

Szwy wraz z żywicą oraz instrukcję ze zdjęciami do samodzielnej naprawy można u nas zakupić. Możliwy odbiór zestawu naprawczego u nas we Wrocławiu, po wcześniejszym zamówieniu mailowym lub telefonicznym i ustaleniu terminu odbioru, lub wysyłka na terenie Polski.

Zasady naprawy posadzki:

a/ Posadzka do naprawy powinna być wysuszona, tak  jak do położenia podłóg
b/ Miejsca, w których występują pęknięcia należy dobrze wyczyścić, aby uwidocznić rysy
c/ Za pomocą markera można oznaczyć sobie miejsca, w których rysa się kończy i zaczyna, dzięki temu będziemy wiedzieli, gdzie założyć pierwszy i ostatni szew.  Można też oznaczyć miejsca przebiegu rurki grzewczej, aby szwy założyć między rurkami.
d/ Jeśli mamy do czynienia z cienką rysą  włoskowatą, wówczas za pomocą szlifierki kątowej i tarczy do betonu/kamienia powinniśmy lekko poszerzyć rysę (na głębokość ok. 5 mm), aby stworzyć możliwość prowadzenia strzykawki, którą będziemy wprowadzali żywice w szczelinę.
e/ Nacinamy także bruzdy poprzeczne pozwalające na włożenie stalowych blaszek (szwów)
f/ Po przygotowaniu żywicy, za pomocą strzykawki wprowadzamy ją w szczelinę oraz bruzdy, a na końcu zakładamy szwy.
g/ po związaniu żywicy możemy przystąpić do układania podłóg

Uwaga!
Przy chłonnych podłożach, takich jak beton, dobrze wcześniej szczelinę zagruntować, aby ograniczyć chłonność podłoża.

określenie ilości oraz długości rys

Założenie szwów na przygotowanym pęknięciu