Zagadnienie dylatowania, w przypadku gdy posadzka anhydrytowa jest wylana na ogrzewanie podłogowe, czyli stanowi tzw. jastrych grzewczy, jest bardzo ważne i nie wolno go ignorować.
Ignorancja z jaką niektóre firmy wykonawcze podchodzą do tego obowiązku jest porażająca. Wciąż w internecie można wyczytać niczym nie poparte stwierdzenia, że na ogrzewaniu podłogowym można wylać posadzkę anhydrytową o powierzchni do 300m2 bez konieczności dylatowania, natomiast bez ogrzewania podłogowego nie trzeba dylatować powierzchni nawet do 900m2. Nic bardziej mylnego!

Prawdą jest, że posadzki anhydrytowe w porównaniu z cementowymi są nisko skurczowymi. Nie oznacza to jednak, że ich rozszerzalność podczas wiązania i współczynnik rozszerzalności cieplnej bardzo istotny podczas użytkowania wynosi 0,00. Wyłacznie takie założenia uzasadniałyby wysnuwanie przytoczonych powyżej stwierdzeń.

W związku z tym postanowiliśmy naświetlić kilka podstawowych rzeczy.

1. Rodzaje dylatacji

a/ dylatacja brzegowa
Najbardziej znaną dylatacją jest szczelina wykonywana pomiędzy wylewką anhydrytową a ścianami i wszelkimi istniejącymi przegrodami. Nazywa się ją dylatacją brzegową, krawędziową lub obwodową. Uzyskuje się ją poprzez zastosowanie specjalnej pianki dylatacyjnej, której grubość wylicza się dla poszczególnych pomieszczeń na podstawie specjalnego wzoru. Poniżej przykłady wyliczeń.

b/ dylatacja konstrukcyjna
Tego typu dylatacje wykonane w samej konstrukcji budynku implikują wykonanie dylatacji we wszystkich następnych warstwach tzn. zarówno na posadzce jak i na okładzinie podłogowej, niezależnie od rodzaju wykonywanych warstw. Na poniższym zdjęciu widać jak oddylatowaliśmy konstrukcyjny nadciąg od reszty płyty grzewczej.

c/ dylatacja rozdzielcza
Zadaniem tych dylatacji jest umożliwienie ruchliwości płaszczyzn podziału jastrychu względem siebie oraz ograniczenie w przenoszeniu naprężeń, drgań oraz dźwięku. W ten sposób zapobiega się niekontrolowanemu rysowaniu posadzki. Przy ich wytyczaniu należy brać pod uwagę następujące czynniki:

• skomplikowane geometrie pomieszczeń, w których należy dążyć do prostych figur geometrycznych;
• bezpośredni kontakt pomiędzy strefami ogrzewanymi i nieogrzewanymi;
• obszary przejścia przez drzwi;
• wielkość pomieszczeń;

Grubość tego typu dylatacji nie powinna być mniejsza niż 10mm a sposób ich montażu musi wykluczyć wpłyniecie pod nie posadzki anhydrytowej. Instrukcja o wymogach dylatowania, która jest elementarzem dla producentów i wykonawców jastrychów cementowych i anhydrytowych w Europie, mówi wyraźnie: „Szczeliny dylatacyjne muszą być skuteczne ponad całym przekrojem poprzecznym jastrychu”. (Treść całej instrukcji znajdziecie Państwo w zakładce INFOKlient). Tego typu dylatacje wykonujemy stosując systemowe rozwiązania KNAUF.

Poniżej przykłady zdjęć pokazujących wzorcowe oddylatowanie stref budynku, wykonanych dla posadzki anhydrytowej.

Poniżej przykład dylatacji rozdzielczej na dużej powierzchni grzejnej. W tym przypadku zastosowaliśmy dylatację o grubości 20mm.

2. Grubość dylatacji brzegowych i dylatacji rozdzielczych

Przy dylatacji brzegowej wspominaliśmy, że jej grubość wylicza się na podstawie specjalnego wzoru. Poniżej pokazujemy przykład jak łatwo wyliczyć sobie wartość minimalnej grubości jaką powinna posiadać dylatacja.

Do wyliczenia potrzebne nam są następujące dane:

• α współczynnik rozszerzalności cieplnej stosowanego anhydrytu, u nas wynosi wynosi 0,012mm
• m długość ściany, załóżmy, że między przeciwległymi ścianami w pomieszczeniu będzie 15m
• K różnica temperatur pomiędzy temperaturą w jakiej anhydryt wiązał a maksymalną temperaturą do której będzie nagrzany 30 K (wyrażona w Kelwinach 1 Kelwin= 1°C).

Wyliczenie:
m · α · K = 5,4 mm
Ściśliwość dylatacji wynosi 70%, a zatem 5,4 mm : 0,70 = 7,71 mm
W tym wypadku wystarczy dylatacja o grubości 8 mm, gdyż przyjmie na siebie i wytłumi pojawiający się rozkurcz nagrzewanego anhydrytu

Dla pewności w wyliczeniach przyjmuje się, że zmiana długości posadzki nastąpi w jednym kierunku, ale w rzeczywistości tak nie jest, gdyż siły działają we wszystkich kierunkach, więc rozszerza się w kierunku wszystkich ścian.

Przy posadzkach wylewanych w okresie zimowym trzeba zwrócić uwagę na parametr K, który może być wyższy.

Więcej informacji i ciekawych zdjęć w zakładce INFOKlient.